29 Mart 2008 Cumartesi

Başlık Yok

Beklenen

Ne hasta bekler sabahı
Ne taze ölüyü mezar
Ne de şeytan bir günahı
Seni beklediğim kadar

Geçti istemem artık gelmeni
Yokluğunda buldum seni
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme artık neye yarar..

Necip Fazıl Kısakürek

1 yorum:

  1. Yaz yaz ancak buralara yaz
    öfkeni sinirini merhametini de yaz
    nefesinin kesildiği anların tümü hayat ha ?
    yoksa nefes aldığın anların mı ?

    kes nefesimi artık çık ortaya
    hala bekliyorum neredesin
    ölüyorum merakımdan kimlerlesin

    bul beni harca ömrümü artık
    özlüyorum seni daha görmeden
    ismini bilmeden
    dokunuyorum ruhuna
    aşkımsın gibi, bakmadan

    gözlerimi kırpmak bile uzun
    ağzımı açmak bile kifayetsiz
    kafamdaki şeklin
    yada dünyadaki fikrin
    koy hepsini ortaya gözlerim kamaşsın

    kalbimi yıkadım senin için
    ruhumu sakladım köşelere
    sen ol nefesimin kesildiği anlar diye
    çık ortaya artık neredeysen
    kes nefesimi, sök kalbimi, çıkar ruhumu
    dipsiz, merhametsiz gönül kuyumdan

    bugün hayatımın en uzun günü
    yarın hayatımın en kötü günü
    sen yoksun çünkü
    duy sesimi çık ortaya
    uzat elini bana yukarıdan
    dalgalansın kömür saçların alnıma
    kaldır beni yerden
    at elini sırtıma çek kendine
    fısılda kulağıma sanki benmişim gibi
    "buradayım"

    aklımın kapağı sıkışmış kavanozlarında aşklarım duruyor
    havlular bile yetmiyor artık zorlamaya
    çürümüş "of"lar çekiyorum gözükmeyenlere
    ulaşamadığım çikolatalar
    yada bulamadığım ketçap gibisin

    denizlerde kaybolsam
    yosun kokan teninde
    öpsen beni ben uyurken
    gözümün kenarından

    uyansak rüzgara gülümseyerek küçük kayığımızda
    genç yaşlı güzel çirkin olsak ışığın yansımasında
    bakamasam yüzüne güneş alsa gözlerimi
    gökkuşağım olsan yağmurdan sonra
    savursan ayaklarını yumruklasan suları

    sarılsam ıslak saçlarını boynuna sıkıştırıp
    sonra aniden sussan anlamsızca
    çıksak ıslak kumlara yanyana yatıp
    sormak istesen soramasan halimizi

    ölesiye severken karamsarlığına yenilsen
    işte o anda öpsem dudaklarından dalgalar geçerken üzerimizden

    hiç konuşmasak sadece bakışsak ağlayarak sarılıp
    sonra üzülsek dünyaya bizim gibi olamayacağı için
    dünya ağlasa haline
    karışsa gözyaşlarımız yağmurla

    Anıl ULUYÜCE
    Nisan 2007

    YanıtlaSil