Çoğumuzun çocukluğunda büyük rol oynamış, dünyayı gezerek bize kültürleri tanıtmış, bize insanları onların yaşayışlarını sevdirmiş, renkli kişiliği değişik kıyafet ve aksesuarlarıyla zamanın ötesine tarzını kanıtlamış, ve kendi tabiriyle 7den 77ye herkesin sevgisini kazanmış bir müzik adamıdır o. Bu kadar uzun bir cümle bile yetmiyor benim gözümde onu anlatmaya. Çünkü o bana arabanın arkasında oturmayı, ıspanak yemeyi ve en önemlisi de harika anadolunun harika müziğini öğretti. Müzisyenliğin en samimi halini bize yıllarca aşılamayı başarmış ve tutucu halkımızın kalbinde uzun saçlı bıyıklı yüzüklü bir adam olarak sevgi kazanmıştır.Peki Barış abisiz nasıl geçti on yıl ? Bence kötü geçti. Adına çok şey yapıldı, bütün şarkıları tekrardan söylendi... ama onun gibi olmadı hiçbirşey ! Eskisi gibi olmadı olamaz da. Türkiye bir Barış Manço gördü geçirdi tarihinde, her haliyle özgün her haliyle devrimsel ! ve bir daha bir Barış Manço gelmeyecek, tıpkı bir başka Zeki Müren, bir başka Cem Karaca, bir başka Ahmet Ertegün ve bir başka Aziz Nesin gelmeyeceği gibi... Onu kaybettiğimizin 10. yılında büyük sevgi ve saygıyla anıyor mekanı cennet olsun diyorum.




















