Bir minnete gelip de diz çöken ellerimdi
Kara kuru minnacık
Bir o kadarda uzundu tırnaklarım
Kökünde kan kokusu
Minyatür dünyalarda yaşamanın
Tadını aldım da iş mi ettim sanki
Eşkâlini tanımlayamadığım bin yüzüm oldu
Sarı ve kırmızı, siyah ve beyaz
Yaşamımın istilasıydı dünlerim
Bugünlerimse istiladan kalan kırıntılar
Bir dilim ekmek gibi saf değildi yani
Lafın kısası
Damlaların üzerine sevdalı
Bir hayıflık…
Bin kahırlık kadarmış
Yıkılası dârıdünyam
Aysu Dede
25 Aralık 2007 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kayıtlar
3 yorum:
hmm pişmanlık kokuyor bu şiir bence elden kaçan fırsat lara duyulan pişmanlık yada bende bıraktığı duygu o oldu die bilirim umarım doğru algılaya bilmişimdir şiri (;>
happy bende farklı anladım açıkcası banada böle çok bir yaşadık amma bu yaşadıklarımızı yaşamasaydıkta başka şeylermi yaşasaydık bak şimdi elimizde ne kaldı tarzı bişeyler anladım düşündürücü sanki kim ne anlarsa zaten ;)
Oncelikle bizden başka birilerinin de bu blog a bişeyler atması güzel. Gönül isterdi ki şiirden anlayayım az da olsa yorumlayayım ama maalesef bu sefer olmayacak gibi :D Aysu ya teşekkür ederiz yeni güzel şiirlerini bekliyoruz.
Yorum Gönder