Yanlızlık..

En sevdiğim şarkılardan biridir Dream Theater - Count Of Tuscany. Bir aralar deli gibi dinlerdim devamlı başa alıp tekrar tekrar. Uzun bir şarkıdır hatta iki parçadan oluşur ama o kadar güzel inişleri ve çıkışları vardır ki kaptırı verirsiniz. Genelde olduğu gibi ilk dinlediğimde sözlere çok dikkat etmemiştim, sonra tekrar tekrar dinlerken nakarat olmadığını ve bir hikaye anlattığını farkettim sanki Strahd kitabını baştan okuyormuşum gibi geldi... (Kitabın detaylarına girmeyeceğim, başarılı bir vampir kitabıdır ama öyle kan, korku değil... anlatmak için yeni bir yazı yazmam gerekecek sanırsam...) Bugün gene shuffle denen güzel keşfin sayesinde yeniden dinledim ve ne kadar özlediğimi farkettim ve aşağıdaki paragrafın her zamankinden daha fazla etkilemeye başladını hissetim. Could this be the end? Is this the way I die? Sitting here alone, no one by my side I don't understand, I don't feel that I deserve this What did I do wrong? I just don't understand I just don't understand Yaşlanıyorum galiba, arkadaşlarımdan ve ailemden uzakta yaşanabilecek en kötü şehirlerden birinde yaşıyorum ne ironidirki evimin orada olması nedeni ile orada olmak istiyorum. Aslında neden sadece evde olmak değil, kendi sahipliğini yaşamak bence yanlızda olsam orası bana ait, ben istemedikten sonra hep orada olacak. Geçen gün bardımızın yazdığı gibi sevilmeyi özledim diyorum bende, ancak bunu elde edemediğime göre kendimle ve sahip olduklarımla mutlu olmaya çalışıyorum sanırsam. Aslında Bardımızın söylediği anlamda sevilmek istiyormuyum ondan da emin değilim, öyle bir durumla karşılaşsam ne yapacağımı bile bilmediği hissediyorum.. Seni seviyorum kelimesi manasını yitiriyor sanırsam.Sadece iki kelimenin birleşimi bir deyim gibi... Söylenip herşeyi değiştircekmiş gibi geliyor bazen ama söyledikten sonra arkamı dönüp bir daha dönmemecesine uzaklaşmak istiyorum karşımdakinden hayattan. As always... to gether we stand divided we fall.