10 Kasım 2009 Salı

10 Kasım – Atatürk’ün Ölüm Yıldönümü

1938 yılından beri 10 Kasım ülkemiz Türkiye için bir yas, üzüntü günü olarak geçer. Eğer ki bu ülkede özgür bir şekilde nefes alabiliyorsak bunun en büyük sorumlusu Atatürk’tür. 10 Kasım 09:05 de Türkiye’nin her yerinde sirenler çalmaya başlar, insanlar ya sıraya girerler ya da bulundukları yerde bir dakikalık saygı duruşunda bulunurlar. Bunun sebebi özgürce yaşayabildiğimiz topraklarımızda, M. Kemal Atatürk’ü unutmadığımızı, kurtuluş savaşındaki zor şartları hissederiz. Ülkemizin ancak bir birlik ve beraberlik içerisinde güçlü olduğunun farkına varırız.
Derleme ailesi olarak 10 Kasım’ı unutmamak dileğiyle.

O Resimdeki Küçük Kız (ntvmsnbc haberi)

4 yorum:

Fücur dedi ki...

Bu sabah dışarı işyerimin önüne çıktım 09:05te. Evet sirenler çalıyor ve insanlar hala saygı duruşunda duruyordu. Türk insanı unutmaz, unutturmaz dedim kendi kendime.

En sevdiğim görüntülerden biri de işe yaramaz ve birbirleriyle bile anlaşamayan onlarca devlet adamını bir adamın ölüsünün hazırolda bekletmesi. Her 23 nisan, 29 ekim ve 19 mayısta televizyonda bu sahneyi görmek için erken uyanırım. Bu ulu adamın ölüsünün önünde duran onlarca işe yaramaz adamı izlemek için.

Türkiye halkının ve kendini türk hissedenlerin başı sağolsun. Bugün yas günüdür.

Adsız dedi ki...

saygı, hüzün ve gurur ile anıyor, hatırlıyoruz. her 10 Kasımda sirenleri duyduğum anda gözlerimden birkaç yaş süzülür... o yaşlar süzülürken içim sızlar. bu hiçbir zaman değişmedi, değişmez

Adsız dedi ki...

her 10 kasımda siren sesleri yankılanırken, çok saçma ama, ulu önderin gözlerini üstümde hissederim. sanki o an bizlere bakıyor, bizleri görüyor... o an hissettiğim sevgi, hasret ve mahcubiyet hislerinin bileşimini tanımlamak mümkün değil. bıraktığı değerlere elimden geldiğince layık olmaya çalışıyorum, elimizden geldiğince layık olmaya çalışmalıyız.

happy owl ironic dedi ki...

bu 10 kasımda şöyle bir olay gerçekleşti bunu sizlerlede paylaşmak istedim. çalıştığım hastanenin önünde tören yapılacağı söylendi. ben hemen saat 9 da fırladım hastanenin önüne. kimsecikler yok. ulan dedim acaba yalnış mı anladık başka yerdemi falan derken ben gittim bi yer belirledim kendime orda beklemeye başladım. saat 9 u 4 geçe herkez geldi. oh dedim içimden bak ne güzel falan die düşünüyorum bi amcam geldi yanıma giriş burdan mı dedi yok dedim şu az ilerden. ne oldu dedi? insan kalabalığını göstererek bi olay mı var dedi. atatürkün ölümü vesilesiyle toplandık tören varmışta diyebildim zar zor. bi anda sinir küpüne döndüm adama tekme tokat giresim geldi. bu ülkenin bu halde olması senin suçun amca diye diye dalacaktım adama. yaklaşık 5 saniye süren sinir krizimi içime bastırdım adam uzaklaştı. sonradan fark ettim ki orası bir hastane. ve amcam kimbilir hangi yakını hasta ve onu hastaneye getirdi. yada daha kötüsü belkide bir yakınının ölüm haberini aldı. ve başka bir şey daha fark ettim. bu güzelim ülkemin olduğu halinden mem nun değilim ve bunun için suçlayacak birilerini arıyorum sanırım bilinç altımda. bu uzun yorumu sizlerle paylaşimak istedim. vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkürler.